Bij aankomst op Schiphol (dertig minuten vertraging) wijst de klok juist
24.00 uur en de douanebeambte wenst me vrolijk geluk met mijn nieuwe
leeftijd. O, ja, het is dus 18 april 1996 !
Write your reply to:
Copyright ziklies@dds.nl
Deel 2
Het volgende weekend ben ik vastbesloten mijn plan uit te voeren. Eerst
alle kasten over hoophalend, toen maar naar de zolder en daar alle tassen,
dozen en kisten openen. Mijn ordners uitpluizen. Het schamele resultaat
is twee haaknaalden. Geen boekjes, geen patronen, geen grote
verzameling restjes van gekleurde bolletjes, geen breipennen.
Alles is in de loop van de tijd en de vele verhuizingen langzaam geelimineerd.
Het is dan ook al heel lang geleden dat mijn vriendin en ik al breiend onze ogen
probeerden open te houden in de grote collegezalen van de THDelft, afdeling
werktuigbouw.
Die zalen waren gevuld met wel duizend mannelijke
medestudenten, die wel wat vreemd opkeken van twee dames die al luisterend
naar een technische verhandeling langzaam bontgekleurde sjalen lieten groeien.
Breien is nooit mijn hobby geweest, maar tegen slaapverwekkende colleges
een goede remedie.
Daarna heb ik nog de handschoenen manie gehad. Van vele restjes wol op
vierpennen kleine vingertjes breien. Het waren dankbare kadootjes en zo
kleurde ik mijn omgeving bont. Maar er waren weinig restjes van
over.
Dan maar naar de winkel. Ook op zoek naar eenvoudige instructieboekjes
met duidelijke tekeningen van het opzetten van stekent en de eerste steekjes.
De Gambiaanse vrouwen die ik heb ontmoet kunnen niet lezen, spreken geen
Engels. Ze moeten dus met beeldmateriaal worden geinstrueerd .
Een ware uitdaging voor iemand die is afgestudeerd op visueel
voorlichtingsmateriaal voor buitenlandse vrouwen.
De Hema en V&D bieden geen uitkomst. In de de Gouden Gids alle
handwerkwinkeltjes opzoeken en afracen. Na een dag hard ploeteren kan
ik nog maar een conclusie trekken: in Nederland wordt nauwelijks meer
gebreid of gehaakt.
Ten einde raad, mijn laatste kans: 'de Slechte', en jawel daar lagen de
eenvoudige instructieboekjes vol met plaatjes.
Met wat knip en plak werk is de eerste cursus in elkaar gezet. Een
testpersoon in de vorm van een man, die zeker onbekend is met handwerken,
is snel gevonden. Onhandige handen, verkeerde stand van de haakpen en
gehannes met draadjes leert mij dat er nog meer tekeningentjes tussen
moeten. Eindelijk is eind mei mijn lespakketje in tweevoud klaar.
Er is voor elke handeling een pagina, en op elke pagina is een
klein stukje brei- of haakwerk opgeplakt.
De boekjes pak ik samen met een voorraadje gekleurde bolletjes katoen, brei- en
haaknaalden, klosjes garen en een centimeter in stevig papier en op naar het
postkantoor.
"Luchtpost of zeepost?" is de vraag. Luchtpost is een stuk duurder maar ik
kan mijn ongeduld niet meer bedwingen. Het moet zo snel mogelijk naar
Gambia.
En dan begint het verlangend kijken naar de brievenbus. Langzaam
wordt het langer kijken en langer kijken wordt lang wachten. De zomermaanden
glijden voorbij. Langzaam ebt de herinneringen aan Gambia weg. Soms
komt er wel een blauwe brief mijn huis inrollen, maar dat is dan een net
bedankbriefje van Gambiaanse passanten, die ik foto's heb gestuurd.
Nietszeggend en vluchtig.
De zomervakantie is allang voorbij. Op het werk heerst topdrukte.
PLOF.
Een brief.
Er rolt een foto uit en een lang verhaal. Een relaas over de regentijd in
Gambia. Het werken op het land. Het verbouwen van verschillende gewassen.
Door gezamelijke inspanningen van mannen en vrouwen in een korte periode
er voor zorgen dat er voldoende oogst binnen wordt gehaald . En in de avonduren
is er de studie met draad en haaknaald. Onze gastheer uit Fatoto vertaalt de
spaarzame
tekst in het Mandinka en zijn vrouw ... zie foto. Op de foto twee vrouwen, en
waarempel een heel werkstuk bungelend aan een haakpen.
Na de oogst zijn er plannen voor het organiseren van cursussen voor vrouwen
van het dorp en ik ben altijd welkom. Er begint weer wat te jeuken.
. .
wordt vervolgd
Meer informatie over Gambia:
Kaart van Afrika en meer informatie:
Kaart van Gambia en meer informatie:
Meer reisverhalen uit Afrika:
Een trektocht door West Afrika
Op de motor van noord naar zuid
Ga terug naar Liesbet's Atelier
Ga naar buiten
